Aklamacja po przeistoczeniu - „Misterium fidei”.
Z języka łacińskiego aklamacja oznacza spontaniczne zawołanie
ludu jako wyraz aprobaty i podziwu. Po przemianie chleba i wina
w Ciało i Krew Chrystusa kapłan wypowiada słowa aklamacji, np.
„Oto wielka tajemnica wiary”. Odpowiedź ludu: „Głosimy śmierć
Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy
Twego przyjścia w chwale”, wylicza wielkie dzieła zbawcze
dokonane przez Chrystusa, a przede wszystkim Jego śmierć,
zmartwychwstanie i powtórne przyjście na końcu czasów.
Anamneza
Z języka greckiego słowo „anamnesis” oznacza wspomnienie,
pamiątkę, przypomnienie. Kościół święty wypełniając nakaz
otrzymany od Chrystusa Pana, celebruje pamiątkę Pana i wspomina
Jego wielkie dzieła zbawcze, szczególnie Jego błogosławioną
mękę, śmierć, chwalebne zmartwychwstanie i wniebowstąpienie.
W swojej istocie anamneza nie tylko przypomina minione
wydarzenia zbawcze dokonane przez Jezusa, ale uobecnienia ona
mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa – tu i teraz,
dla wszystkich uczestników Liturgii.
Modlitwy wstawiennicze
Eucharystia jest sprawowana w łączności z całym Kościołem w
niebie i na ziemi. Ofiarę składa się za wszystkich jego członków
żywych i umarłych, którzy zostali wezwani do uczestnictwa w
odkupieniu i zbawieniu dokonanym przez Ciało i Krew Chrystusa. W
modlitwach wstawienniczych modlimy się o błogosławieństwo Boże
dla Kościoła i świata. W modlitwie za Kościół kapłan wymienia
imię papieża oraz biskupa diecezjalnego. W prośbach tych wyraża
się powszechność Kościoła oraz obowiązek modlitwy chrześcijan za
Kościół i jego pasterzy. Kolejna prośba dotyczy wszystkich
wiernych zmarłych, aby zostali zbawieni. Na koniec prosimy o dar
dopuszczenia żyjących do wspólnoty ze świętymi, którzy przed
nimi przeszli pielgrzymkę wiary i mają udział w zmartwychwstaniu
Chrystusa.
Doksologia końcowa
Z języka greckiego „doksa” oznacza wielkość, wspaniałość,
szacunek. „Logos” – słowo. Jest to formuła uwielbiająca
wspaniałość i wielkość Boga.
Doksologia jest podsumowaniem całej Modlitwy Eucharystycznej. W
czasie śpiewu lub recytacji słów doksologii kapłan unosi w górę
patenę oraz kielich. Jest to najstarszy gest podniesienia we
Mszy świętej. Przez Chrystusa Kościół, który buduje Duch Święty,
oddaje cześć i uwielbienie Bogu Ojcu. Uroczyste końcowe „Amen”,
wypowiedziane przez wszystkich obecnych na Liturgii,
wieńczy nie tylko doksologię, ale całą Modlitwę Eucharystyczną.
Poprzez „Amen” wszyscy obecni włączają się w Modlitwę
Eucharystyczną odmawianą przez kapłana.
za: www.diecezja.radom.pl